In mijn laatste blogbericht schreef ik dat ik voorlopig rustig aan moest doen en niet mocht haken. Ik had last van mijn schouder. Ik zal je vertellen dat dat een straf voor me is om niet te kunnen haken. Ik werd er niet blij van.

Inmiddels ben ik bij de fysio geweest en gelukkig komt het niet uit mijn pezen of gewrichten maar uit mijn spieren.

Van lieverlee probeer ik de haaknaald weer wat op te pakken. Nog rustig aan. En de ene keer gaat het ook beter dan de andere keer. Het gaat nog niet heel snel maar ik ben blij dat ik al weer wat kan haken.